OPEL REKORD P2

De Opel Rekord P2 is een 'executive' auto en werd geïntroduceerd in de zomer van 1960 door Opel als een vervanging voor de Opel Rekord P1. Hij deelde zijn 2,541 mm wielbasis met zijn voorganger, maar was desondanks iets langer en breder. De ver gebogen voorruit, een bepalend element was van de Rekord P1 (de P staat voor ''Panorama") was nu weg, maar de aanduiding P bleef en het zicht door de voorruit was, mede geholpen door een relatief dunne A - stijlen, goed.

Eén van de P2 versies was de volume-geproduceerde coupé-versie. Er was eerder een P1 coupé-versie, maar deze werden gebouwd door een gespecialiseerde carrosseriebouwer waardoor dit model erg duur was en weinig kopers vond. Opel kon de in de fabriek geproduceerde P2-coupé veel concurrerender prijzen en dit model verkocht dan ook goed. De echte hardloper in het Rekord P2 assortiment was, net zoals bij de P1, de sedan versie beschikbaar met twee of vier portieren. De Rekord P2 behaalde de tweede plaats in de West-Duitse verkoopgrafieken, die alleen door de kleinere en goedkopere Volkswagen Kever werd overtroffen. Ondanks het feit dat de Rekord P2 een marginale voorsprong had op die van zijn succesvolle voorganger, werd de Rekord P2 in februari 1963, na slechts 30 maanden, vervangen door de Rekord Series A.

De auto

De stijl van de Rekord P2 volgde de modetrends van die tijd, omdat hij minder sierlijk was dan zijn voorganger, en als gevolg daarvan als "minder Amerikaans" werd ervaren. De grille aan de voorkant was breder en de staart 'vleugels' waren bijna volledig verdwenen, hoewel rond de achterlichten juist veel nieuwe stijlelementen werden toegevoegd. De panoramische sterk gebogen voorruit was verdwenen, waardoor de voordeuren breder konden worden, wat het instappen van de bestuurder en de passagiers vergemakkelijkte.
Net als bij het vorige model konden klanten tweekleurige kleurenschema's opgeven voor zowel de buitenlakken als de binnenbekleding. In technisch opzicht leek de auto in de meeste opzichten op zijn voorganger, echter er waren diverse veiligheids verbeteringen, en er was meer aandacht voor details in het interieur. Het deurtje van het handschoenenkastje droeg nog steeds de naam "Olympia", een verwijzing naar het feit dat het voorgangermodel tot 1959 was voorzien van de Opel Olympia Rekord en een eerbetoon aan de originele Olympia van 1937.

Uitvoeringen

De hardloper was de sedan, beschikbaar met twee of vier portieren. Er was ook een driedeurs "Caravan" stationwagon en een driedeurs bestelwagen die in wezen identiek was aan de stationwagon, met het verschil dat de achterste zijruiten werden vervangen door metalen panelen.
Ook Coupé en cabriolet versies waren leverbaar. Dit waren in eerste instantie conversies uitgevoerd door de Dengstadt carrosseriebouwers Autenrieth waardoor ze erg duur waren. In augustus 1961 begon Opel echter OPEL REKORD P2 COUPÉS in volume te bouwen samen met de saloons en wagens op de assemblagelijnen van Rüsselsheim, en vanaf die tijd was de prijs van de coupé aanzienlijk lager. Er moest wel een prijs worden betaald door passagiers op de achterbank, want acherin is nauwelijks hoofdruimte vanwege de sterk aflopende daklijn. De P2-coupé verkocht niettemin goed. Het bedrijf heeft nooit geprobeerd Rekord P2-cabriolets rechtstreeks vanuit de productielijn te leveren. Deze werden nog steeds aangeboden door de carrosseriebouwers Autenrieth.

Motoren

In tegenstelling tot de moderne carrosserie, was de 1.488 cc viercilinder watergekoelde motor nauwelijks veranderd sinds hij voor het eerst werd toegepast in de Opel Olympia in 1937. De kracht van deze motor was in 1959 inmiddels wel toegenomen tot 50 pk (33 kW) bij 3.900 tpm.
De 1.680 cc motor met 55 pk (40 kW) bij 4000 tpm, die ook voor het eerst werd gezien in het vorige model in 1959, was ook vanaf het begin beschikbaar in de Rekord P2. Voor wie de comfortabelere "L" -versie van de auto koos, kreeg vanaf juni 1962 een 60 pk (44 kW) "S" -motor.